P.s voordat je begint met lezen, eigenlijk hoort hier nog een verhaal over Cambodja voor (wordt geschreven door Tjal) maar voor nu dus even afwijken van de chronologische vologorde. Vanuit Cambodia reizen we per minivan naar de grens van Thailand. De uurtjes, dagen en inmiddels alweer weken kabbelen voorbij elke dag een hoop nieuwe indrukken om te verwerken en bovenal van te genieten. Ook hier gaat het alle daagse leven gewoon door zo hebben we al heel wat gebruiken en rituelen mogen aanschouwen (niet opgezet voor touristen gewoon real live). Opeens remmen we! Ik zie een hele rij met kinderen oversteken met allemaal wierrookstokjes in hun hand. Ohw die gaan vast naar de tempel want ook scholen houden zich aan godsdienstige gebruiken. Ik zie hier en daar in de rij wat Monikken en dan ineens een soort vreemde uitgerekte lage tractor met daarop het idee van een hemelbed gecreerd versierd met bloemenkransjes. Daar onder een duidelijk zelf aan elkaar getimmerde kist met verschillende planken en daarom heen wenende mensen. Ohwww heftig dit is dus een rouwstoet. We wachten rustig af tot de laatste aan de overkant is en we rijden weer verder. Ik probeer met uitgestrekte nek nog de laatste glimp van dit trieste tafareel op te vangen en dan zijn ze echt uit het zicht.  Eenmaal aangekomen in Bangkok besef ik dat we weer in een drukke en zeer comerciele stad terecht zijn gekomen, 84 verdieping tellende wollenkrabbers, reclameborden met nieuwste labtops, tv's, mobieltjes en nog veel meer. Neon gekleurde taxis, overweldigende shopping malls en ga zo maar door. Zo dat is weer even omschakelen!  Vreemd en gek genoeg zijn we al na een uur gewend en trekken erop uit! Mn ogen draaien overuren, zoveel te zien en vooral te kopen, k snap de uitspraak keuzestress. We horen van een skybar in een of ander luxe hotel met een goed uitzicht over de stad.  Dresscode: geen slippers of korte broek en vrouwen het liefst in een jurkje, hallo ik ben aan het backpacken waar tover ik die cocktail jurk vandaan........... nou uiteindelijk van de markt ;) haha. We besluiten hier de volgende dag rond 17.00uur heen te gaan om de sunset te mogen aanschouwen vanaf de 64e verdieping. Opgedoft en wel komen we aan in de lobby, 3 vrouwen in allemaal dezelfde jurk verwelkomen ons en vragen of we voor diner of drinks komen. Een drankje we hadden begrepen dat een drankje gemiddeld €15,- was dus voor nu een drankje, prima. Ze stapt met ons in de lift naar de 64e verdieping ( lift bekleed met goud en mozaiek) Spannend we zijn er de lift gaat zo snel dat er gewoon druk op je oren ontstaat. Liftdeuren gaan open, schalen met geurwater, gigantische boeketten met prachtige kleuren, kroonluchters, marmere zuilen, glanzende vloeren en links van me een vleugel met daaromheen andere opgestelde instrumenten. Op elke hoek staan mensen die je tot aan je plek begeleiden en verwelkomen. Waar ben ik beland? Heaven must be..... ;-) En dan wordt ik overvallen door een zwoele warme wind in mijn gezicht en een overweldigend uitzicht met rose rode lucht en honderden lichtjes ja we staan op het dakterras. Enfin we drinken een drankje en genieten van het uitzicht maar Tjal zegt "dit terras is gaaf maar er moet nog een ander terras zijn" (hij had namelijk foto's gezien). Dan wordt ons gevraagd of we al plannen hebben voor het diner, uhmmmmmmm nee. We bekijken de kaart en er schijnen 2 verschillende restaurants te zijn. We vragen waar het is en volgens de omschrijving was het wat Tjal had gezien en daar wilde hij wel graag heen. Dus we hadden diner op de 52e verdieping (totaal niet het plan of de bedoeling). Maar goed we komen aan op een soort futuristiche felgekleurde roze loper, Woowie (zie de bijgevoegde fotos). Een stoel apart voor mijn tas en nog meer van dat soort dingen, naja hoort allemaal bij de experience :) Alleen al met al was dit toch niet de plek die Tjal bedoelde. Om een heeeeeel lang verhaal nog enigzins kort te houden, uiteindelijk kwamen we waar we wilden zijn. De echte skybar (waar recent een bekende film "the hangover2) is opgenomen. En deze spot was echt helemaal over de top! Live band, jazzy muziek, een bar van glas al zwevende/hangende in de lucht totaal verlicht de bar veranderde constant van kleur. Dinerende mensen, fonteinen en bovenal een fantastisch en vooral onbeschrijvelijk uitzicht. Wat een extreme luxe en weelde hier zo hoog in de lucht, we hebben met volle teugen genoten (ons huwelijksdiner dan maar we moeten toch een goed excuus hebben). (zie foto's voor uitzicht)  Inmiddels zijn wij alweer weg en per nachttrein afgereisd naar het eiland Koh Ngai voor ons Expeditie Robinson avontuur!  Back to basic again....