Vanuit Laos zijn we de grens over gegaan naar Cambodja, daar werden we meteen geconfronteerd met corruptie. Laos beamten vragen 2 US dollars voor een exit stamp, en de beamten van Cambodja maken het helemaal bond, zij hebben een nep health check bedacht waar je 1 dollar Voor betaald, vervolgens vragen ze 23 $ voor een visa, terwijl dit 20$ is en daarna nog eens 2$ voor een entry stamp, wat dus allemaal in hun eigen zak gaat gemiddeld 8-10$ p.p extra. De ambasade van Cambodja geeft aan dat dit illegaal is en dat je niet hoeft te betalen (de meeste doen het gewoon omdat ze geen gezeur willen). Dat hebben we dus ook niet gedaan, maar het was wel spannend, we zijn heel rustig gebleven en weigerde te betalen maar we kregen daardoor ons paspoort niet terug, dus hebben we de nummers van hun opgeschreven en foto van hun gezichten gemaakt en gedreigd dat door te geven aan de ambasade. 1 van die gasten werd heel kwaad en probeerde heel agresief het papiertje met hun personeelsnummers uit onze handen te slaan, haha net mis. Na nog ff volhouden (1,5uur totaal duurt normaal 30 min) kregen we onze paspoorten toch terug in ruil voor het papiertje met hun nummers! Valt niet mee in de minderheid de corruptie te bestrijden. Ze spelen een machtsspelletje waarbij het gaat om de langste adem. In dit geval, wij!  Vol adrenaline zijn we toen weer in de bus gestapt op weg naar Siem Reap, hometown van wereldwonder Angkor Wat en vooral welkom in het land dat vele oorlogen heeft moeten doorstaan en waar armoede en corruptie hoogtij vieren.  We hebben de volgende dag eerst ff rustig aan gedaan en zijn de dag daarna erop uit gegaan. 0400 opgestaan en fietsen gepakt om in het pikdonker 12 Km naar Angkor Wat te fietsen om de zonsopgang te kunnen zien. Fietstocht was spannend, donker en onzeker.. Was het nou hier rechtdoor.. Of.. Uiteindelijk kwamen we, niet ontvoerd en al, als allereerste aan bij Angkor Wat, toch wel een beetje een backpackers holy grail. Er werd ons gevraagd naar ons kaartje maar die hadden we nog niet, blijkt dat we deze 4 km terug hadden moeten kopen langs de weg. Balen! Ticket office was nog niet eens open of verlicht toen wij er langs fietsten in het donker.. Dus snel terug kaartjes kopen, ondertussen stroomde het al vol terwijl wij nog terug gingen voor een kaartje, maar goed pech gehad. De zonsopgang hebben we gered en dat was echt magisch om te zien, nog redelijk in het donker zie je de contouren van Angkor Wat steeds duidelijker worden totdat de zon echt goed opkomt en je dit bouwwerk in volle glorie ziet, prachtig! We zijn vervolgens Angkor Wat en alle andere tempelcomplexen van dichtbij gaan bekijken, in detail zijn ze nog veel indrukwekkender. Sommige tempels zijn verwaarloosd en wortels van grote bomen zijn door de hele tempel muren genesteld, heel mooi om te zien en soms als je even in een hoekje staat weg van de toeristen voel je je even geen toerist maar ontdekkingsreiziger die dit voor het eerst ziet. Uiteraard wordt dat gevoel wreed verstoord zodra de in polonaise lopende jappaners  voorbij marcheren, maar dat terzijde. Fotos volgen nog..