Joehoeee daar zijn we weer maar dan vanaf 2600m hoogte! We zijn vandaag beland in een totaal andere sfeer dan dat we tot nu toe hebben meegemaakt. Het uiterlijk van de bevolking is ook anders, ze zijn bruiner ander soort ogen en ander soort haar. Het zijn voornamelijk tibetanen. We hebben vandaag een pelgrimtoch gelopen van 3km lang, maar dan tegen de richting hahaha (wisten wij veel) Nou ja we wisten het stiekemwel maar het was leuker voor de foto en de film om tegen de richting in te lopen

In het midden lag een klooster en daaromheen een dorpje met alleen maar monikken en hier weer om heen het pelgrimpad. De hele weg lang (het loopt in een vierkantje) alleen maar gebedsmolens waar aan wordt gedraaid. De mensen lopen allemaal achter elkaar aan, naja iig vond ik het een vermoeiend ritueel maar wel mooi om te zien. Van alles wat ik tot nu toe heb gezien is dit de eerste plek waar ik me niet op mn gemak voel. Ook is dit de eerste slaapplek die meer dan afzien is (en dan is dit zgn de beste plek van het stadje hmmmm) ik voel me er gewoon niet behagelijk. Het is ook echt te ranzig voor woorden maar ik probeer het positief te bekijken en denk '' gelukkig is het maar voor 1 nachtje''! Ik zal jullie de sappige details besparen hahahaha. Maar morgen verlaten we deze plek weer! We gaan als het goed is naar een schitterend stuk natuur, we proberen nu een binnenlandse vlucht te boeken maar ook dit gaat niet echt gesmeerd. Tja ook afzien hoort erbij heb ik begrepen. Maar ik zie uit naar de rest van de trip en de dingen die we nog gaan bekijken.

Ik moet jullie bekennen dat ik 1 dag wel echt gehuild heb vanwege de armoede die je hier ook aantreft (tot nu toe waren het alleen nog maar de positieve kanten). Een te schattig jongetje kwam vorige week naar me toegerend (en ik totaal van niets bewust) hij gaf me een handje en ik was helemaal verliefd maar1seconden daarna hield hij zn handje op en wilde (natuurlijk, Stom stom) geld hebben. En de mannen zeiden : niets geven, want etc etc etc. Eigenlijk hoorde ik niet zo goed wat ze zeiden en ik kon het niet over mn hart verkrijgen om niets te geven en toen ik het 1maal had gegeven (misschien raad je het al) een hele hoop kindjes achter me aan (moet je net mij hebben) smekend, mn hand kussend, op de grond en dan de handjes bij elkaar Pfffffffffffffffffffffffffffffffffffff echt hartverscheurend en dan 2 van die mannen die steeds zeggen: Loop door, niets geven! Ja dat was echt Killing voor me!

Ik krijg zojuist te horen dat we waarschijnlijk vast zitten op de plek waar we nu zitten :( en dat het wel een paar dagen gaat duren. We gaan nu proberen geld te pinnen en kijken of we een taxi kunnen pakken (omdat er voorlopig dus geen bussen meer gaan) Ik ga nu met de mannen mee!!! (sommige stukken zijn misschien niet te volgen maar dit komt omdat ik maar weinig tijd heb, vandaar snel tikken en niet nalezen. Sorry hiervoor!!)