Eindelijk hebben tjalling en Nadja me z over gekregen om ook eens een stukje te schijven. Dan aleen omdat ik vandaag iets cools heb megemaakt dat we niet hebben kunnen filmen. Zijn aangekomen in Xian. Hele zware nachttrein gehad. 4:00 aangekomen. Nadja helemaal gesloopt. Dus ik ben vandaag alleen xian meer gaan verkennen. Gemotiveerd door een knorrende maag stapte ik een ilegaal eet tendje binnen. Uiteraard was de menukaart helemaal chinees. Dus werd ik gewezen op een plaatje dat leek op een broodje kabap. Maar dat was het na de eerste hap duidelijk NIET. Ik bleek een broodje kippen vet te hebben besteld. Ik heb hem wel bijna helemaal opgegeten.

Na wat verder lopen kwam ik aan in een groot stadspark. Ik had al eerder gehoord van deze parklen maar nog nooit een gezien. Deze parken fungeeren als sociaale ontmoettingsplaatsen waar ook meteen allerlij cultureele fesifiteiten worden georganiseerd. Deed een beetje denken aan duinrell. Met allerijk dergelijke atrakties. Toen ik bij de botsbootjes op een bankje ging zitten kwam ere en chineese man naast me zitten. Ik liep weer door. Hij ook vrijwel direct.... Hmmm.... Ik liep naar een andere plek... hij liep vanaf een afstandje achter me aan... Hmmm... steeds als ik verder liep volgde hij me. Maar ik deed alsof Ik niets in de gaten had. Na wat hebben staan kijken bij wat vreemde chineese theater zag ik die man nergens meer. Ik liep verder maar een onbehaagelijk gevoel bekroop me. Ik kwam aan op het centrum van het park. Het leek op een grote rontonde voor voetgangers. Maar ik was niet lang genoeg om er over heen te kijken. Ik besloot de proef op de som te nemen. Ik ging aan de andere kant van de rontonde op een bankje zitten wachten... na een minuut kwam die man weer. Hij schrok toen hij me zag. Omdat hij heel dictbij was. Maar opnieuw speelde ik 'mooi weer'. Eenmaal gezien.. ging hij naast me staan. Maar zei niets... een minuut stilte volgde. Ik keek hem aan en hij groete me... weer een minuut stilte. Toen ik het zat werd zei ik:'OK so... Whats up?'. Hij begon me allerlij vragen te stellen. Waar ik van daan kwam... of ik alleen reiste... verder wel een vriendelijke man. Maar ik was onzeker over zijn bedoelingen. Er kwam een 2e man bij staan luisteren... een 3e...4e... 5e... 6e...7e... om de beurd spaken ze wat met me. Het bleken mensen te zijn die heel graag engels willen leren. Dat goed kunnen verstaan en schijven maar amper kunnen spreken. Een van hun vertelde me dat VELEN in dat park graag met me zouden willen spreken maar daar gewoon stomweg niet de moed voor hadden. Als eenmaal het eerste schaap de moed heeft over de dam te gaan... tja you get the picture. Zo heb ik 1,5 uur staan praten met een handje vol chineesen over over koetjes en kalfjes en het komen en gaan in die stad. In het begin eng.. maar achteraf erg vertederend.

Raare jongens die chineesen.
Gr, Wouter

PS:
Had geen zin om spelling na te lopen.. srry daarvoor.